Mówią, że Kaczyński ma pamięć jak wawelskie dzwony, pokoleniową niemal, długą i mściwą. Ostatni, wymieniony przymiotnik z pewnością nie jest pozytywny, jednak na pewno przydatny w świecie polityki o ile stosowany z rozwagą. Jestem przekonany, że prezes Prawa i Sprawiedliwości dokładnie zapamiętał i ułożył sobie w głowie cały przebieg wczorajszej, brukselskiej hucpy i wyrył w pamięci nazwiska wszystkich grabarzy polskich nadziei z Orbanem na czele.
Polska opozycja unijno totalna otworzyła wczoraj szampany świętując to, że Niemcy, Francja i cała Unia utarły Polsce nosa, że PiS "dostał po łapach" od Merkel zaś prezydent Francji Olande "zgrabnym passusem słownym" o dysponencie środków unijnych zagiął "głupią" Szydło. Naczelny Newsweeka, który twierdzi, że istnieją polskie obozy śmierci, omal nie wyskoczył z Facebooka pijany faktem, że dołożono rządowi. Pienia zachwytu i oklaski wypielęgnowanych rączek mainstreamu rozbrzmiewają nad polską krainą, zaś ci co klaszczą i wzdychają już nie mogą doczekać się powrotu na białym koniu Donalda Tuska.
Jednym słowem część narodu liberalno niemiecka i anty-moherowa uznała, że to, co unijne ważniejsze od tego, co polskie bo jest się najpierw Europejczykiem, a dopiero później Polakiem. Tusk jako ten wskazany przez Niemcy, wyznający zasadę, że wystarczy być po stronie czarnego orła aby wnieść się na szczyty fasadowej władzy nigdy już nie będzie w pełni polski. Jest on chyba osobnikiem alfa totalnego kosmopolityzmu nakazującemu bratać się z najgorszymi frakcjami antypolskimi w imię nawet nie interesów europejskich ale zwykłej, ordynarnej władzy i pieniędzy, które nie śmierdzą. Jeśli ktoś chce mi wmówić, że Tusk robi to wszystko dla Polski roześmieję się tak twierdzącemu ordynarnie w twarz, bo nie widzę w jego działaniu nic pro polskiego, absolutnie nic, co mogło by nawet nie nobilitować ale najzwyczajniej utrzymywać obraz Polski jako ważnego, mającego własne aspiracje kraju na zachodzie Europy. Jestem niezmiernie ciekaw jak spece od wizerunku i marketingu politycznego będą nakładać tony lukru i sztucznych smaków na tą leniwą, pro niemiecką tuskową figurę gdy zbliżać się będą wybory prezydenckie w Polsce. Jakich to kłamstw i przeinaczeń użyją aby zrobić z Donalda Tuska ojca narodu.
Mierzi mnie ubolewanie i najzwyczajniej denerwują krytyczne analizy pro pisowskich komentatorów wyrzucających Prawu i Sprawiedliwości przegranie wielkiej bitwy z Donaldem Tuskiem. Nie stało się bowiem nic czego byśmy nie przewidzieli gdyż polityczne cuda zdarzają się bardzo rzadko są jak czterolistne koniczyny i nikt, także PiS na nie nie liczy. Gdyby Prawo i Sprawiedliwość milcząco zaakceptowało kolejne, dwu i pół letnie nicnierobienie Tuska z wariantem wtrącania się tego kościstego dziada w polskie sprawy ci sami recenzenci ubolewali by, ba co tam ubolewali, rozdzieraliby szaty, że walkę o unijną prezydenturę tak łatwo odpuściliśmy.
Kaczyński już dawno odrobił lekcję ograniczonego zaufania do Unii. Musiałby też być, a nie jest, pierwszym naiwnym i politycznym dziewicem (nie jest nim tym bardziej ) aby bezkrytycznie ufać deklarującym swoją przyjaźń przywódcom małych państewek. W stosownym czasie Jarosław Kaczyński poustawia klocki w środkowej Europie i cokolwiek to znaczy Słowacy, Czesi i Węgrzy mówić będą innym głosem.
To co się stało miało tak właśnie wybrzmieć, możemy wreszcie zobaczyć, cały naród może, że nie ma co liczyć na innych. Gdy staniemy się mocni gospodarczo z silną armią i własną polityką regionalna wielcy przyjdą sami prosić o posłuchanie, a Orban dumny będzie z roli politycznego kota na kolanach prezesa. Opozycja unijno totalna lansując Tuska lansuje nie przyszłego kandydata na prezydenta ale nadzorcę pilnującego Polaków aby realizowali niemieckie interesy. Rodacy nigdy się na to nie zgodzą. Zaś Jarosław Kaczyński pamiętający doskonale swoje sukcesy i porażki umie wyciągać wnioski jak nikt inny i jak nikt inny potrafi wygrywać.
