Tytuł przytaczam za wp.pl i czynię to z dość istotnym trudem bo ręce, wczytując się w retorykę owego Belga, od klawiatury opadają zaś z gardła wydobywa się charkot śmiertelnie poważnego śmiechu po którym albo pada słowo: idiota albo w ruch idą pięści przestawiające oponentowi, tak jak w pewnej znanej piosence, nos.
Nie mam najmniejszego zamiaru w przestrzeni Salonu analizować ów debilny tekst, kto ciekawy niech sobie go przeczyta w dzienniku Handelsblatt albo jego streszczenie w wp.pl. Dla mnie najistotniejsze jest to, że lewacka junta, która do tej pory rządziła w Europie dojrzała aby, być może w sposób nie do końca cywilizowany, zniknąć ze sceny politycznej naszego pięknego kontynentu raz na zawsze.
Nieodrodne dziecię lewackiej ruchawki z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych ubiegłego wieku, towarzysz ideologicznych zabaw lubownika dzieciątek Cohna-Bendita i miłośnik Unii bezpaństwowej i antychrześcijańskiej pod butem banków i poprawności politycznej rodem z „(…) niedoli cnoty” nazywa Polskę Donaldem Trumpem Europy.
Wiedząc, że miała to być obraza, kamień rzucony przez zidiociałego lewaka w niesfornych Polaków, możemy tylko roześmiać się bezczelnie i wyzywająco, że ów propagator na nowo zdefiniowanej „przyzwoitości” rodem z gorących fantazji babci gender - Judith Butler, na dobrą sprawę nobilitował nas mówiąc jak o ludziach nieokiełznanych i niepoddających się dyktaturze poprawnych politycznie starych unijnych ciotek z wąsami. Wbrew swojej narracji Guy Verhofstadt uczynił nas zaczynem zmian w antychrześcijańskiej i lewackiej Europie, zmian, których ów pan od wykorzeniania ojczyzn boi się jak ognia.
